Tak eða hrm lítt þjálfaður líkami, hrm

Ég geri mér grein fyrir, fullkomlega, að ég er í lélegu formi. Einna lélegasta formi sem ég man eftir. Svo er það aldurinn, maður lifandi, það er langt síðan ég hætti að yngjast. Ég hef gert mér grein fyrir að styrkur vöðvanna minnkar. Er til dæmis orðin arfaslök að halda undir stóra og þunga hluti, finn hvernig ég nota allt annað en handleggi og axlir til að halda þunganum uppi.
Svo hef ég verið að synda, þá lengjast vöðvar, styrkjast og með tímanum verða þeir flottir en það tekur tíma.
Nú hef ég verið á fullu í líkamlegri vinnu. Fyrst í garðinum í Ofanleiti, tók allt í gegn og stakk meira að segja sjálf upp og kantskar. Svo fór ég að þrífa þar og tók skurk í Neðstaleiti í leiðinni. Ég hef meira og minna gengið hálfbogin í hálfan mánuð en lítið látið það á mig fá. Farið með strætó, reynt að ná tíu þúsund skrefum, upp og niður stigana í Neðstaleiti (eiginlega betra að losna við hnykk í lyftunni).
Svo fór ég að laga til fyrir Frakkana, þið vitið þessa sem verða í íbúðinni um helgina, í staðinn eigum við innskot í frönsku Ölpunum. He, he - held það sé í Frakklandi. Nú styn ég, kveinka mér, er meira en hálfbogin og á eftir að sofa á tjalddýnu í tvær nætur. Ja, það sem kona leggur á sig fyrir útlitið! Eða er það lítið spennandi að sjá bogna, andvarpandi og stynjandi konu á rölti um borg og bý? Eiginlega sé ég heitu pottana í hillingum. Farin að lengja eftir tíma hjá Dagmar nálastungu.
Skrefin tíu þúsund. Langar  ykkur að vita hvernig að gengur? Ég skil illa hvernig nokkur kona hvað þá karl nær tíu þúsund skrefum á sólarhring. Ég reyni og reyni. Næ um átta þúsund þegar ég er á fullu, geng og geng, hreyfi mig bilað. Flesta daga er ég í ca fimm þúsund. Ég vinn í þeim ásetningi að efla viljann til að fara í gönguferð á kvöldin. Undir svefninn. Það hlýtur að vera skynsamlegt að ganga í hálftíma frekar en sitja við og leggja kapal í hálftíma áður en ég fer í rúmið og les. Hálftími er um þrjú þúsund skref. Svo, ef ég fer með strætó og rölti aðeins í hádeginu og fer út á kvöldin, nokkrar ferðir upp á sjöttu hæð og tel aldrei eftir mér sporin þá næ ég langt. h