Hreyfing og holdafar

Um daginn fór ég til Hjartaverndar í tékk. Ég fór einnig fyrir fimm árum og fékk þá dóminn að allt væri í lagi en ég ætti að gæta að þyngdinni (ég væri í það þyngsta). Nú fannst mér tími kominn til að fara aftur þar sem ég hef þyngst nokkuð, hreyfi mig minna, borða jafnmikið og þrekið hefur minnkað sem og snerpan.
Þeir voru langt í frá jafnánægðir með mig og um árið. Nú er ég of þung, verð að léttast, gildin eru innan marka en það má lítið út af bregða til að þau verði brengluð.

Nú veit ég margt um hreyfingu, heilnæmi og ágæti. Ég nýt þess að vera úti, mér þykja sumar kökur góðar og nokkrar tegundir sælgætis. Best þykir mér þó súr epli, nýjar íslenskar gulrætur og rófur, te og vatn. Á því get ég lifað lengi, lengi. Ef syndi og geng að auki þá er allt í lagi. Því má spyrja sig, hvernig getur kona sem hefur ánægju af öllu því sem hollt er og heilsusamlegt lent í því að vera fyrirskipað að breyta lífsstíl. Svarið er líklega leti, meðvirkni og lítil hugsun.

Í útvarpinu heyrði ég að það eru margir sjúkdómar sem fylgja þessum óholla lífsstíl (hreyfingarleysi og ofþyngd). Það væri hægt að fyrirbyggja margt með hreyfingu. Bretar telja að tvær og hálf klukkustund í göngu, hjólreiðum eða garðvinnu á viku sé nóg til að halda heilsu. Danir segja, þrjátíu mínútur á dag en hverjar fimm mínútur gera mikið.  Á sama tíma og ég heyri og meðtek þörf fyrir hreyfingu og færri hitaeiningar þá eru fréttir af fólki sem leitar til læknis vegna ofþjálfunar, ofurálags á líkamann. Auðvitað er ég langt í frá að vera í hættu þess vegna þó ég syndi kílómeter, fari svo í garðinn í Ofanleiti í nær þrjá tíma, rölti upp á sjöttu hæð (komst í gær án þess að hvíla) og athuga hvað ég borða.
Eru virkilega engar skyndilausnir til? Verð ég að vinna þetta alveg sjálf og lifa skynsamlega hér eftir? Það styttist í skrefateljarann, líklega kemur hann í þessari viku. Það gæti farið svo að ég yrði að taka fleiri ferðir upp á sjöttu eða eftir stokknum til að ná átta þúsund skrefum. Danir segja að tíu þúsund skref á dag séu hæfileg, ég ætla að sjá eina viku, ef ég er langt undir tíu þúsund þá ætla ég að ná fyrst átta þúsund, svo níu þúsund og eftir það tveimur til þremur vikum í tíu þúsund. Þar eftir ætla ég að vera róleg þó ég nái að jafnaði um níu þúsund skrefum á dag. Ég þarf að vita hvað tíu þúsund skref eru mikið til að vita hvort ég hafi áhuga á þeim á hverjum degi.