Njótum lífsins

Við Simmi njótum lífsins. Tökum forskot á sæluna eða að sumra mati forskot á áhyggjur.
Við höfum bæði gaman að jólum og því sem okkur finnst tilheyra.
Simma finnst alveg sjálfsagt að setja ljós í trén. Hann setur netseríu svona um miðjan nóvember og lætur vera fram í febrúar. Í nokkur ár (við höfum verið saman í örfá ár) keyptum við seríu á útsölu milli jóla og nýárs. Í fyrra tókum við niður verð í desember og sáum út hvaða seríur við ætluðum að kaupa þegar lækkað verð væri auglýst. Í ljós kom að seríurnar voru jafndýrar þegar búið var að lækka þær og ef við hefðum keypt í byrjun desember. Upphaflegt verð var nefnilega hærra. Við keyptum ekkert en bölvuðum BYKO og Húsasmiðjunni í bak og fyrir.
Núna pöntuðum við á netinu og flytjum inn frá Bandaríkjunum. Ætli þrjú net og ein innisería kosti ekki svipað og eitt net út úr búð hér á landi. Bara rugl í helv. verðlagningu.
Við höfum haft andarbringur á nýársdag, Barði og Bogga koma og borða með okkur. Hera Mist kemur líka ef hún er ekki upptekin í mat annars staðar. Um páskana höfðum við heilsteikta fyllta önd, steikta í fleiri klukkutíma. Við ætlum að hafa svoleiðis á nýársdag. Ummmmm, keyptum öndina í gær í Kjötkompaníi í Hafnarfirði. Alger snilld.
Jæja, bara gaman. Við höfum stundum keypt bringurnar í Danmörk, franskar endur, alveg í sömu pakkningum og hér heima en við mikið lægra verði.
Við keyptum líka kastaníuhnetur í fyllingu með kalkún. Að vísu er kalkúninn ekki fylltur þar sem við matreiðum bara skipið en fylling er þetta samt.

Nú sit ég við tölvuna og nýt þess að hlusta á Svavar Gests kynna tónlist. Simmi eldar svínalundir og útbýr rauðkál. Honum þykir rauðkál svo gott og vill helst gera það sjálfur. Hann keypti rauðkál í Mosfellsbæ í gær og athugaði í leið hvenær ætti að panta skipið.
Kvöldið lofar góðu. Bæði James Bond og Hercule Poirot á DR1. Það er eitthvað fyrir mig.

Ég safna skrefum. Hef lítið sem ekkert slegið af. Ég er komin með nokkuð gott þol og hraða. Nú geng ég í vinnu á strigaskóm og íþróttafötum. Hef svo föt í vinnunni. Það passaði illa að vera í skyrtu og stífpressuðum buxum á nokkuð miklum hraða eða vafin í regnklæði. Uss, hvað buxurnar fóru illa í pollabuxunum. Ég man ekki eftir að hafa leitt hugann að því þegar ég var á Akranesi, kannski voru vegalengdir styttri. Jú, jú ég var aldrei nema milli 5-10 mínútur í vinnuna þar en hér er ég allt að 40 mínútum.