Frídagur
Hafði lengi gælt við að vera í fríi í dag, lengja helgina - uppstigningardagur, föstudagur, laugardagur og sunnudagur. Á miðvikudaginn fannst mér ég hafa svo mikið að gera og allt vera í steik í vinnunni að það væri ómögulegt að vera í fríi í dag. Eftir 30 ára afmæli, brúðkaup og 80 afmæli sem ekkert varð af þá fannst mér ég eiga skilið að vera í fríi í dag. Eins gott því flísarinn ákvað að þetta yrði dagurinn. Dagurinn sem hann byrjaði fyrir alvöru. Ef ég hefði verið í vinnu þá hefði sú vinna verið trufluð af samskiptum við flísarann og skutli heim. Það versta við Reykjavík er að það er varla hægt að skjótast heim og opna fyrir iðnaðarmanni, tala við hann, leggja honum lífsreglurnar og fara svo í vinnu aftur og líta heim öðru hvoru.
Nú nálgast kosningar, á morgun. Ég er hundleið á fjölmiðlum, sífellt ónæði af ekki fréttum af undirbúningi flokkanna og líkum á að hinn og þessi komist inn. Ef ég tæki þátt í könnunum þá væri ég orðin biluð, könnun á hverjum degi. Félagsvísindastofnun, Fréttablaðið og Gallup. Fullt af ruslpósti og glataðir fréttatímar og umræðuþættir. Þar sem ég er ein af þeim sem hef áhuga á pólitík og er virk en er að kaffærast hvernig líður þá hinum sem hafa engan áhuga. Allt í lagi, allt í lagi. Þeir biluðustu í stjórnmálum halda því fram að lífið sé pólitík og það sé ein af frumskyldum hvers og eins að taka þátt í umræðu og kosningum. Fyrr má nú aldeilis fyrrvera. Frumskylda má aldrei kaffæra einstaklinginn. Áhugamál nokkurra og lifibrauð má ekki vera áþján annarra.
Ég segi efnislega eins og Eggert Magnússon þegar hann vill ekki skipta sér af innanríkismálum í Þýskalandi (skiljist vændi og mansal) að það sé ekki hægt að þrönga okkur hinum til að hafa elju og orku atvinnupólitíkusa. Rónarnir koma óorði á vínið, íþróttamenn koma óorði á kappleiki og stjórnmálamenn koma óorði á stjórnmál.
Okkur Sigmundi var boðið í afmæli á miðvikudaginn. Góður vinur Sigmundar varð 30 og hélt afmælið heima hjá sér. Bauð afar mörgum, bæði vinum og vandamönnum sem og stórum hluta fjölskyldu kærustunnar. Þau voru búin að setja upp tjald út í garði, tvö frekar en eitt. Þegar tveir tímar voru liðnir af afmælinu var öllum boðið út í tjald, það væri búið að hita upp og koma fyrir fullt af teppum. Nú ætti að koma afmælisbarninu á óvart!!! Afmælisbarnið kom okkur á óvart. Í tjaldinu var prestur og svo hófst brúðkaup. Afmælisgleði snérist í brúðkaupsfögnuð. Þetta var flott.
Nú er helgin framundan. Hún verður róleg eins og vanalega. Simmi og Barði koma flísum fyrir í Neðstaleiti í kvöld. Sigmundur lagar rist fyrir niðurfall. Hann skiptir einnig um bremsuklossa í bílnum. Svo er það kosningar, veisla hjá nýstúdent, Barði og Jórunn í mat og endað í Hvassaleitinu. Hvernig ætli helgi sé þar sem mikið er um að vera?
Nú nálgast kosningar, á morgun. Ég er hundleið á fjölmiðlum, sífellt ónæði af ekki fréttum af undirbúningi flokkanna og líkum á að hinn og þessi komist inn. Ef ég tæki þátt í könnunum þá væri ég orðin biluð, könnun á hverjum degi. Félagsvísindastofnun, Fréttablaðið og Gallup. Fullt af ruslpósti og glataðir fréttatímar og umræðuþættir. Þar sem ég er ein af þeim sem hef áhuga á pólitík og er virk en er að kaffærast hvernig líður þá hinum sem hafa engan áhuga. Allt í lagi, allt í lagi. Þeir biluðustu í stjórnmálum halda því fram að lífið sé pólitík og það sé ein af frumskyldum hvers og eins að taka þátt í umræðu og kosningum. Fyrr má nú aldeilis fyrrvera. Frumskylda má aldrei kaffæra einstaklinginn. Áhugamál nokkurra og lifibrauð má ekki vera áþján annarra.
Ég segi efnislega eins og Eggert Magnússon þegar hann vill ekki skipta sér af innanríkismálum í Þýskalandi (skiljist vændi og mansal) að það sé ekki hægt að þrönga okkur hinum til að hafa elju og orku atvinnupólitíkusa. Rónarnir koma óorði á vínið, íþróttamenn koma óorði á kappleiki og stjórnmálamenn koma óorði á stjórnmál.
Okkur Sigmundi var boðið í afmæli á miðvikudaginn. Góður vinur Sigmundar varð 30 og hélt afmælið heima hjá sér. Bauð afar mörgum, bæði vinum og vandamönnum sem og stórum hluta fjölskyldu kærustunnar. Þau voru búin að setja upp tjald út í garði, tvö frekar en eitt. Þegar tveir tímar voru liðnir af afmælinu var öllum boðið út í tjald, það væri búið að hita upp og koma fyrir fullt af teppum. Nú ætti að koma afmælisbarninu á óvart!!! Afmælisbarnið kom okkur á óvart. Í tjaldinu var prestur og svo hófst brúðkaup. Afmælisgleði snérist í brúðkaupsfögnuð. Þetta var flott.
Nú er helgin framundan. Hún verður róleg eins og vanalega. Simmi og Barði koma flísum fyrir í Neðstaleiti í kvöld. Sigmundur lagar rist fyrir niðurfall. Hann skiptir einnig um bremsuklossa í bílnum. Svo er það kosningar, veisla hjá nýstúdent, Barði og Jórunn í mat og endað í Hvassaleitinu. Hvernig ætli helgi sé þar sem mikið er um að vera?