Rigning eftir góðan dag

Nú rignir eftir góðan gærdag. Þegar við vorum búin að borða kvöldmat settumst við Simmi út á stétt og nutum kvöldsólar og gróðurs. Yndislegt að sitja og hlusta á nið umferðar.
Það er að verða haustlegt í garðinum. Baunirnar eru alveg búnar og farnar að gulna. Ég þarf að taka moldina og setja í beð, rækta í annarri mold að ári.
Ef það verður þurrt um helgina ætla ég að færa broddinn að hlyninum. Það verður gaman að sjá hvort hann verður ánægðari þar en út í stóra beðinu.
Fúcshian er komin með skýli yfir sig. Ég vil gjarnan geta haft hana út í garði langt fram í október. Hún á að þola allt niður í tvær gráður. Ef haustið verður gott þá gæti hún verið upp við hús með skýli fram undir jól.
Svona er ég bjartsýn en minni mitt segir að það hafi stundum ef ekki oft komið mild haust og fyrripartar vetrar.
Ég geng og geng. Er að verða dugleg við að hafa þörf fyrir að hreyfa mig, líkaminn kallar eftir hreyfingu. Ég syndi líka, 600 metrarnir í Laugardalslaug eru orðnir leikur einn og 1500 í Árbæjarlaug.
Næsta skref er að mæta fyrr í vinnu á morgnana, þá morgna sem Simmi fer í ræktina. Ég á alveg að geta farið á fætur um líkt leyti og hann og út. Í það minnsta vakna ég ef mér finnst hann vera að sofa  yfir sig og steinsofna svo þegar hann er farinn.